Kara Kraliçe Hücre Virüsü (SKHV), öncelikle kraliçe pupa ve larvaları etkileyen yıkıcı bir hastalıktır. Cripavirüs'ün neden olduğu hastalık, etkilenen yavruların sarıdan kahverengiye/siyaha dönmesiyle kraliçe arı pupa ve larvalarında ölüme neden olur.
SKHV ilk olarak ölü kraliçe pupa ve larvalarında tanımlanmıştır. Araştırma çalışmaları, bu hastalığın muhtemelen dünyanın birçok yerinde kraliçe larva ölümlerinin en yaygın nedenlerinden biri olduğunu göstermiştir. Çalışmalar ayrıca hastalığın başka bir parazit istilası olan Nosema apis ile bağlantılı olabileceğini göstermektedir. Bu hastalık koloniye, kovana dönen yetişkin bal arılarının bağırsağı yoluyla bulaşır.
Belirtiler:
SKHV varlığının belirtileri şunlardır:
Pupa/larva ölür ve sarıdan koyu kahverengi/siyaha döner. Virüs süreci önce kraliçe larvaları (veya pupaları) öldürür ve onu belirgin bir sarı renge dönüştürür. Oradan, renk yavaş yavaş koyu kahverengi veya siyaha dönüşür.
Etkilenen kraliçe larva üzerinde kese gibi görünüm oluşumu. Çoğu durumda, etkilenen larvaların üzerinde keseye benzer bir oluşum görülür. Arıcılar, SKHV'yi Sacbrood'dan (başka bir enfeksiyon) ayırt edebilir.
Yayılımı:
Araştırmaların çoğu, bakıcı arıların istemeden kuluçkaya bulaşmış yiyeceklerle beslenmesiyle hastalığın yayıldığını gösteriyor. Virüsün kendisi ölü larvalarda, polenlerde ve balda dört haftaya kadar kalır ve bu da sürekli yayılmaya yol açabilir. Ek olarak, işçi arılar tarafından taşınan ilgili virüs Nosema apis de SKHV'yi kovana sokabilir.
Bazı araştırmalar, kovanlar arasında sürüklenen bal arılarının hastalığı birden fazla koloniye bulaştırabileceğini düşündürmektedir. Su ve ilgili arıcılık ekipmanı da virüsü taşıyabilir ve kovanlar arasında bulaşmaya neden olabilir.
Tedavi:
SKHV'den şüphelenen arı yetiştiricileri, potansiyel olarak enfekte olmuş ana arı kuluçkasının üretimini ve satışını/dağıtımını derhal durdurmalıdır. Ek olarak, larva ve pupaları izole etmeli ve semptomatik olup olmadıklarını görmek için onları izlemelidirler. Bu, diğer pupa veya larvalardan kaynaklanan sürekli enfeksiyon riskini ortadan kaldırmaya yönelik ilk adımdır.
SKHV bir kovana sızdıktan sonra hiçbir ilaç veya aşı virüsü ortadan kaldıramaz. Arıcılar, tüm aşılama araçlarını ve ilgili arıcılık ekipmanlarını derhal dezenfekte etmelidir. Ek olarak, virüs su yoluyla da yayılabileceğinden, duran su kaynakları ve kapları da tamamen temizlenmeli ve sterilize edilmelidir.
Önleme ve izolasyon yöntemlerinin ötesinde, tam koloni çöküşünü önlemek için birkaç strateji daha kullanılabilir. Birden fazla arıcıdan elde edilen anekdot niteliğindeki kanıtlar, fumagillin veya oksitetrasiklin hidroklorür gibi antibiyotik kullanımının kovandaki SKHV varlığını azaltmaya veya ortadan kaldırmaya yardımcı olabileceğini düşündürmektedir. Bunu önermiyoruz ve bu yöntemin yalnızca diğer kontrol/eleme stratejileri etkisiz olduğunda kullanılmasını öneriyoruz.
Önlemler:
SKHV'nin önlenmesi genellikle uygun kovan hijyeni ve bakım prosedürlerine bağlıdır. Arıcılar, bu hastalığın kovanlarına girmesini önlemeye yardımcı olmak için aşağıdaki tüm stratejileri benimsemelidir.
Uygun besleme ve güçlü nüfüs. Güçlü bir kovan yetiştirmek öncelikle doğru beslenmeden geçer. Zayıf bir kovan, SKHV'nü ve diğer bulaşıcı hastalıkları ve parazitleri bir koloniye davet eder. Arıları iyi besleyerek ve bakımlarını yaparak, SKHV ve diğer virüslere karşı daha güçlü bir direnç göstereceklerdir.
3-4 yılda bir peteklerin yenilenmesi. Uygun kovan ve bakımı için peteklerin sürekli rotasyonu standart bir çalışma prosedürü olmalıdır. Rotasyon, sağlıklı ve sağlam arı aktivitesini teşvik eder. Ek olarak, arıcılara kovanları, arıları ve peteği izleme (ve SKHV gibi sorunları belirleme) için doğrudan fırsatlar sağlar.
Soğuk aylarda sıcak/güneş gören alanlara kovanları yerleştirme. SKHV, daha soğuk mevsimlerde, özellikle sonbahar, kış ve ilkbaharda ortaya çıkma eğilimindedir. Arıcılar, bu soğuk aylarda daha fazla güneş ışığı alan alanlara kovanlar yerleştirmelidir. Sıcaklık, SKHV'nin yayılmasını önleyici bir önlem görevi görür.
Kovan ve ekipman hijyeni. Diğer birçok hastalık ve istila gibi, uygun kovan/koloni bakımı ve hijyeni de SKHV'ye karşı güçlü bir önleyici tedbir görevi görebilir. Ekipman hijyeni, devam eden kovan izleme ve ilgili faaliyetler için katı protokolleri uygulayın. SKHV'yi bir koloniye sokmak için tek gereken küçük bir sulama veya enfekte bir ekipman parçası kullanmaktır.
Daha fazla yayılmaını önlemek için belirtilerin farkındalığı. SKHV'nin devam eden yayılmasının önlenmesi, arıcı farkındalığına ve tanımlamasına bağlıdır. Bir ana arı yetiştirme kovanında virüs tespit edilir veya bundan şüphelenilirse, arıcılar ana arı pupa ve larvalarının tüm satışını veya dağıtımını durdurmalıdır. SKHV'nin varlığını doğrulamak için laboratuvar testleri için en yakın tarım departmanıyla da iletişime geçmelidirler. Sorumlu arılık yönetimi, SKHV'nin dünya çapında yayılmasının önlenmesine yardımcı olacaktır. Bu nedenle sürekli farkındalık ve önleyici kovan bakımı, hastalıkların önlenmesi için çok önemlidir.
Koloninizde SKHV tespiti:
Çoğu durumda SKHV, ölü kraliçe pupa ve larvaların belirgin renk değişimleri aracılığıyla tanımlanır. Ölü kraliçe önce sararır ve hızla koyu kahverengi veya siyah bir renge dönüşür. Ek olarak, pupanın derisi görünüşte keseye benzer hale gelir. Pupaların kese benzeri görünümü her iki hastalıkta da benzer olduğundan, arıcıların SKHV ile benzer Sacbrood virüsü arasında ayrım yapması önemlidir. Bununla birlikte, Sacbrood tipik olarak işçi arı larvalarını etkilerken, SKHV kraliçe arı pupalarını etkiler.
Ölü pupa ve larvaların görsel olarak tanımlanmasının ötesinde, immünodifüzyon testi, hastalığın varlığını doğrulamak için en sık kullanılan yöntemdir. Laboratuvarlar, bu enfeksiyona özgü pupa hücreleri içindeki spesifik antiserayı saptamak için immünodifüzyon kullanır. Bu yöntem her zaman kusursuz olmasa da, çoklu koloni semptomları mevcut olduğunda hastalık tanımlamaya daha fazla yardımcı olabilir.
Yorum Gönder